Nuts!!!

In mijn laatste bericht voor de vakantie (hier), had ik al een foto geplaatst van een paar flinke glazen hazelnoten, maar inmiddels heb ik emmers vol geraapt.

Het plan was om zelf hazelnootpasta te maken, maar tijdens het googlen naar recepten hiervoor, kwam ik ook wat eenvoudige likeur recepten tegen.
Leuk, dat doe ik, dacht ik toen nog enthousiast.

Man, wat een werk.
Voor je een kilo gepelde hazelnoten hebt ben je wel een paar uur verder!
Dus daar zaten we, manlief en ik, op de bank, met 3 bakken tussen ons in;
1 met de geraapte hazelnoten, 1 voor de schillen, 1 voor de gepelde nootjes. En ondertussen keken we een film.

 Na 2 avonden en nog een middag, waarbij zelfs 2 jarig dochtertjelief hielp en een waar talentje bleek te zijn, waren we er wel klaar mee. Die middag voelde ik me trouwens net zo'n oer-familie. De man was aan het jagen voor voedsel (ehm...naar de zaak), zoonlief keek tv (niet helemaal oer-verantwoord) en de vrouwen zaten in berenvel in hun grot het eten te verwerken.

 Maar goed...hazelnoten. Uiteindelijk had ik 1,5 kilo gepelde hazelnoten.

De gepelde hazelnoten heb ik eerst geroosterd in de oven. Een handige beschrijving hoe je dat doet vond ik hier op de site van de notenspecialist.
Het rook heerlijk in huis! Als je ons huis in stapte waande je je in een ware notenwinkel.
Door de hazelnoten in een theedoek over het aanrecht te "kneden", verwijderde ik de bittere velletjes.

Een deel van de hazelnoten heb ik opgestuurd naar mijn papa-stief, die een serieuze noten tic heeft. Wanneer hij 's nachts niet kan slapen, MOET hij nootjes eten. Leuk kaartje erbij met de tekst "Zinin een nootje?!". Als het goed is heeft hij ze vandaag ontvangen.

De rest van de noten heb ik, grof gehakt of fijn gemalen, verwerkt in 2 verschillende likeuren. Eén met vanille en één met kaneel.

 

Ik ben benieuwd welke het lekkerste zal zijn.

Maar voor nu kunnen we geen noot meer zien, hier op Boerderij Zinin.
Of het moet een pepernoot zijn.