Lopend buffet

De zomer begon in juni eindelijk, dus ik was druk met "buiten leven". Tussendoor zijn we ook nog op vakantie geweest, kortom geen tijd om te bloggen. Maar hier dan weer een nieuwe blog.

Als eerste zal ik een update geven over de kippen, want er is inmiddels alweer van alles gebeurd in en om de kippenvilla.

Op 6 juni werden de 6 kippenkinderen van Henk geboren.
Al na een paar uur was er eentje dood. Tja zo gaat dat soms.

De kuikens, van de kleur die het kuikentje rechtsonder heeft waren er 2.

Helaas is een paar dagen later knappe Blondie ook dood gegaan.
Zo bleven er nog 4 kuikens over.

Voor we op vakantie gingen, heb ik de kuikens weer met bench en al buiten gezet en de "grote kuikens" bij de rest in de villa. 
Dat ging verbazingwekkend goed! Het was wel grappig om te zien dat ze in hun 2 originele groepjes over het erf scharrelden. Het groepje van Henk met zijn 2 chickies en de anderen apart in een ander groepje.
Het enige dingetje was dat de "Groningers" blijkbaar nogal dicht bij hun kippenroots  blijven. Normaal gesproken kan ik, zodra het gaat schemeren, het hok afsluiten voor de nacht, want dan gaan de kippen uit zichzelf het hok in en op stok. De "Groningers" gingen ook op stok, maar dan wel op een ECHTE:


Je kan de boom in met je kippenvilla, wij slapen hier!

Na de vakantie gingen de 4 "baby-kuikens", zoals ons kleine mannetje ze noemt, in het gerepareerde hok wat nu leeg stond.
Inmiddels was duidelijk zichtbaar dat het 1 haantje en 3 hennetjes waren. Dat verschilt blijkbaar van soort hoe snel je dat aan de kam kan zien. (Het "vleugel-sexen" heb ik deze keer niet eens geprobeerd.)
Op een morgen vond ik 2 kuikens dood in het hok, door de tralies heen aangevroten c.q. onthoofd. Henk hoefde geen competitie meer te vrezen, want het was het haantje en één van de hennetjes.
De  2 overgebleven kuikens mochten overdag los met de kippen, zodat ze konden kennis maken en hopelijk ook snel hun intrek zouden kunnen nemen in de kippenvilla.
Vervolgens was ik op een middag het lievelingskuiken van zoonlief kwijt.... Het enige wat  ik terug vond was een grote berg veertjes.
Gelukkig kan hij met zijn 2,5 jaar nog niet zo goed tellen en werd het kuiken door hem dan ook niet gemist.  Maar ik was hier inmiddels toch best n beetje ziek én zat van!

De jagers die de percelen rondom ons huis "bijhouden", hadden via-via gehoord dat we misschien last hadden van een vos. Dat was volgens hun bijna niet mogelijk, aangezien alle vossenholen op de akkers in de buurt leeg waren. Maar ze vertelden wel dat vossen soms wel 25km! ver van hun hol af gaan om te jagen, vooral als ze wat grotere, hongerige jongen hebben. Omdat op de akkers nu gewassen stonden, kon er niet gekeken worden of er inderdaad een vos zit.
Begrijp me goed, ik ben geen fan van jagen, maar ik heb deze jagers vaker gesproken en heb wel het idee dat dit "nette" jagers zijn, die alleen schieten wat nodig is. Al denk ik dan direct: is jagen echt nodig om de wildstand in balans te houden? Zelf zou ik het in ieder geval niet kunnen, een dier doodschieten.

Maar goed, toen tenslotte ook nog één van de 2 overgebleven kuikens op klaarlichte dag werd opgegeten, was ik er helemaal klaar mee.
Het eenzame kuiken mocht ook verhuizen naar de grote kippenvilla en werd gelukkig niet (ook nog eens) doodgepikt, maar redelijk geaccepteerd.
Sindsdien is het lopend buffet voor de vos (?) gesloten. De kippen lopen dus niet meer gezellig over het erf te scharrelen. Dat is inderdaad jammer, maar ik heb BOFkippen in plaats van PLOFkippen en ik vertik het om ze één voor één op te laten eten door een roofdier.