Een terugblik en verenpracht

De terugblik

Bijna 1 jaar was hij, toen hij voor het eerst naar de kinderopvang ging.
En wat heeft hij daar een geweldige tijd gehad.
"Maak je kind blij, breng het naar de boerderij!" is niet voor niks haar slogan.

Hij ging 2 ochtenden per week, om 13uur haalde ik hem op, thuis stopte ik hem in bed, waar hij sliep tot 16uur. Dus je begrijpt, hem daar de hele dag brengen, dan werden we slapend arm ;-)

Meestal staken ze eind van de ochtend, met de bolderkar, even het boerenlandweggetje over naar de stallen.
Hier werd geravot in het stro, met Pasen waren daar de eieren verstopt, met de allerliefste stagiaire verkleed als paashaas. Ook werd er goed "geholpen" met het aanvegen van de stal, het voeren van de koeien en kalfjes.

Tegen de middag werd er lekker gegeten, van brood dat op donderdag door de bakker werd gebracht. Soms schoof de "boeren-man" ook gezellig aan, of één van de 3 oudere zoons. Ook met hen hadden de kinderen veel lol.
Bij mooi weer werd er lekker buiten in het gras, op een kleedje, een broodje gegeten.
Of kliederen bij de watertafel, ook leuk in de zomer!

Er werd heel veel uitgewaaid, buiten gespeeld, in de zandbak gegraven en gebouwd, verstoppen of geheime dingen doen in de wilgentenen-hut en vooral: niet gepiept dat ze niet vies mochten worden!

In de lente waren er de pap-lammetjes, Jip en Janneke. Die werden uiteraard ook door de kinderen "verzorgd", evenals het konijn in zijn supercoole brandweerwagenhok mét ren.
Die lammetjes werden schapen en zorgden voor het nodige avontuur door af en toe te ontsnappen, waardoor ze in de speelwei voor de kinderen belanden, of het hele erf over renden, terwijl we ons verzamelden om op "schoolreisje" te gaan.
Ook werd er een moestuin aangelegd, waar later heerlijk van werd gesnoept.

In de zomer was er een modderfeestje, vies worden was verplicht; van de glijbaan in een zwembad vol modder glijden, bommetjes maken in datzelfde modderzwembad, op de blote voeten door de modder-koeien-vlaaien en de modderbak waar je lekker met je handjes in kon graaien, om vervolgens je haar uit je gezicht te vegen.
Ook werd er in de zomer natuurlijk vele hectares gras gemaaid en ingekuild. Als je groot genoeg was, mocht je een stukje mee op de trekker. En aangezien het onze "buren" zijn, mocht zoonlief dan ook wel eens een stukje meerijden op "niet opvang dagen", wanneer we ze tegen kwamen op ons pad.

In de herfst werd het maïs gehakseld en ingekuild, ook dat was een grote bezienswaardigheid, evenals het rooien van de aardappels.

Er werd natuurlijk ook binnen gespeeld, spelletjes gedaan, gezongen, gedanst, voorgelezen, geknipt, geplakt, geverfd, gekleid en gekleurd.

Sint Maarten werd gevierd door alle kindjes, met zelfgemaakte lampion, in optocht naar de stal. En ja hoor, na wat "zingen" werd er wat lekkers uit de overalls getoverd!
Verjaardagen (en geboortes van broertjes of ZUSJES) werden gevierd, de Sint kwam langs met een paar ZWARTE Pieten.
Er werden sneeuwpoppen gebouwd en sneeuwballen gegooid.

De oudergesprekken werden ook gedaan, omdat dat nou eenmaal moet, maar eigenlijk was dat niet nodig, want zoonlief deed het er prima en bij het halen en/of brengen is altijd tijd voor een praatje door de kleinschaligheid.

De laatste tijd merkten we dat hij wel een beetje uitgespeeld was daar, het is nu dan ook tijd om dit fijne nest te verlaten en zijn vleugels uit te slaan.
Morgen neemt hij afscheid en dat betekend: trakteren.

Verenpracht



Je neemt een leuk papiertje en knipt er een vogeltje uit...

Je verzamelt wat veertjes van de kippen,
(die als kuiken mee zijn geweest naar
de kinderopvang)

Je plakt de veertjes met een lijmpistool op de ene helft van de vogel en
daarna plak je de andere helft van de vogel erop.

Je snijd een verticaal streepje uit de vogel,
hier steek je straks de vleugels door.

Je vouwt de vleugels

En je hebt....

..een paar....

....leuke kleurige vogeltjes

Uiteraard werden deze voorzien van een doosje snoep en een afscheidstekstje.

Mocht je denken dat ik dit soort dingen zelf kan verzinnen...nou, nee.
Die eer gaat naar Pointless Pretty Things, en misschien dat zij de werkwijze nog wel wat duidelijker uitlegt.