Herinneringen, herkenningspunten en vraagtekens onderweg.

Omdat wij met de traditionele Heilig Abend verstek moesten laten gaan vanwege ziekte, vierden wij dit jaar op 3 januari alvast alsnog Kerstavond in Utrecht.

Dat betekend een ritje van ongeveer 2 uur. Ik heb geen hekel aan autorijden, mits de achterbank ook gezellig blijft. Lekker een beetje staren, plannetjes of lijstjes maken, denken aan wat er ook maar je hoofd in en weer uit waait, en soms kom je weer bij "bewustzijn" en denk je opeens: "Huh, zijn we hier alweer?!". Zo ook die dag.

 

Het grappige is dat ik langs routes die ik veel rijd vaste herkenningspunten heb. Toen ik aan mijn man vroeg of hij dat ook had, begreep hij eerst niet wat ik bedoelde, hij droomt vaak in gedachten lekker weg, of hij doet een diepe "meditatie" (met zijn ogen dicht, inclusief snurkgeluiden, maar hij sliep niet hoor!!!!). Maar even later bleek hij het toch ook te hebben. Grappig genoeg blijkt hij langs exact dezelfde route hele andere herkenningspunten te hebben, waarvan ik het bestaan niet eens wist.

 

Hoe gaat dat dan in mijn hoofd, nou zo:

• Wat fijn toch dat die verdubbeling van de rijbaan van de N33 zo vlot is verlopen en wat een verbetering! Niet meer vastzitten achter een vrachtwagen, want inhalen is het mijn leven niet waard, er zijn genoeg ernstige ongelukken gebeurd op deze weg.
• Oh ja, hier was eerst een rotonde, nu rij je vol gas onder de rotonde door, als je tenminste niet linksaf hoeft richting Gieten of rechtsaf richting Zuidlaren/Haren/Groningen.
• Parkeerplaats "Schaopvolte", wat is dat toch voor naam?! Wordt daar met schapen geoefend op netjes rondjes lopen? Ik google het en vind de betekenis op Wikipedia: Een schaopvolte is een plas en deze werd vroeger gebruikt om in juni één voor één de schapen te wassen, zodat de wol voor het scheren goed schoon was.
• Parkeerplaats "Baarveld". Wat zou dat toch zijn, een baarveld? Werd hier vroeger door vrouwen in het veld gebaard? Nee hoor, (en hier blijkt dat ik import ben) het is Gronings: baar betekend ruig, onland. Bar dus eigenlijk. Goed, weer wat geleerd!
• We naderen de aansluiting met de A28, ook al een verbetering, geen afslag meer met onderaan een kruising, rechtsaf naar Assen of linksaf richting Utrecht. Nee, gewoon voorsorteren en doorrijden met de bocht mee naar links richting Utrecht.
• Hoe zou dat met deze vernieuwing gaan tijdens de TT van Assen? Zou dat schelen qua verkeersopstopping? Over het circuit van Assen gesproken, daar racete mijn man (in zijn vorige leven) zo'n 3x per jaar met zijn Suzuki in de Supermono klasse.

Foto uit de oude doos.

Blij dat 'ie nu op een oldtimer rijdt! (een Triumph Bonneville, mocht het je interesseren)

 

 

Het vervolg van de route over de A28:

• Net na Assen ligt een stukje weiland wat vol staat met bomen, door de bomen groeit er weinig gras, maar er lopen vaak van die "oerkoeien". Ze kunnen als het warm is genieten van de schaduw en in de rui-periode lekker schuren tegen de bomen.
• In de buurt van Beilen staat links een Casino, toen wij de boerderij kochten en nog ieder weekend heen en weer reden, was dit nog een discotheek.
• Even later kom je langs de Dialyse Kliniek Noord. Dankbaar dat ik er voorbij kan rijden en hopend dat er ooit nog eens een tijd komt, dat er genoeg donoren zijn voor al die mensen op de wachtlijst die nu aan de dialyse moeten.
• Dwingeloo, doet me denken aan het mooie Drents Friese Wold. Echt een aanrader! Ik heb er 2x ontzettend genoten van de ruiterpaden, en nagenoten van een zere kont (neem een kaart mee, het is een gróót gebied), maar ook prachtig om te fietsen of te wandelen.
• En dan bij Pesse iets bijzonders. Dierenbegraafplaats 't Hunebed. Mijn cavia Knabbeltje en konijn Grijzertje liggen begraven in de tuin van mijn ouderlijk huis. Mijn poes Lotje hier op de boerderij. Stel, we woonden nog in de stad, stel, de hond gaat dood. Zou ik m dan ergens laten begraven, zoals hier op een speciale dierenbegraafplaats? Ik weet t niet...
• Hoogeveen, ff opletten dat je wel rechtsaf gaat richting Zwolle/Utrecht.
• Ter hoogte van hectometerpaaltje 128 hebben wij, toen we de boerderij net hadden gekocht, 3 wijnvaten gekocht. Twee hebben we gebruikt als regenton en één is doormidden gezaagd en zijn in gebruik als plantenbak voor de rabarber. Het huis waar wij de wijnvaten kochten stond te koop en is inmiddels verkocht. Zouden ze naar een Franse wijnstreek zijn vertrokken?
• Ter hoogte van hectometerpaaltje 121 staat vaak een mobiele flitser als je de andere kant op rijdt, van Utrecht naar Groningen, aangezien wij op de snelweg standaard te hard rijden, altijd even gas los.
• In de buurt van Nieuw Leusen is een "animal motel", dat is lang niet zo gezellig als het klinkt. Even googlen leert me dat het een verzamelpunt is met quarantainestallen voor fokrunderen met bestemmingen binnen of buiten Europa.
• De oplegger die daarbij staat met daarop "no farmers, no food" vind ik dan wel weer een goede. Maar ja, farmers zorgen ook voor meat, en dat eet ik, dus mag ik ook niet zeuren over het animal motel. Alhoewel het onderwerp "veevervoer" wel weer zorgt voor gruwelijke beelden op mijn netvlies.
• We naderen Zwolle. In Zwolle woont mijn vriendinnetje M. die ik ontmoette op de HAVO. Vriendin M. kan erg gesloten zijn, zo hoorde ik pas dat het "aan" was met haar vriendje, toen het "uit" was. Inmiddels is ze gelukkig getrouwd en mama van 2. Het is een erg goede regeltante, dus samen met haar man G. was ze ceremoniemeester op onze bruiloft, om vervolgens tegelijk met onze huwelijksreis te vertrekken voor een wereldreis van een jaar! Man G. heeft inmiddels een bijzonder gaaf sociaal-maatschappelijk project opgezet binnen het bedrijf van mijn man.
• Kampen komt op de borden. De afslag die ik zou nemen als ik naar vriendin A. zou gaan. Vriendin A. ken ik van de HBO opleiding. We waren eerst niet bepaald vriendinnen, soms duurt het even voor je iemand op waarde leert schatten nietwaar ;-) Samenvatting van anekdotes: Zij verhuisd voor werk naar Zwitserland en ik help verhuizen, dat we 300km verkeerd zijn gereden, door op de Autobahn rechtsaf ipv linksaf te gaan, dat hoor ik nog steeds.... Maar ja, wat wil je op de Autobahn, 170 rijdt ook zo lekker door! Mijn man heeft ook al naam gemaakt, hij dronk de drankvoorraad van haar ouders leeg, samen met haar vader, dat dan weer wel.
• Langs de weg bij 't Harde bevind zich een groot grote hijskranen(pret)park. Zoonlief is onder de indruk, hoe komt die Kerstboom daar nou helemaal bovenop?
• Op de borden staat Harderwijk. Oh ja, we moeten echt nog een keer naar het Dolfinarium met de kindjes!
• Iets voorbij Harderwijk, bij Ermelo, staat een woonkasteel "Groot Horloo".

Bron: de Stentor

We hebben het in de jaren dat we er langs reden gebouwd zien worden en zien ook al jaren dat er nog heel veel woningen vrij zijn. Iedere woensdag is er een Opendag, mocht je op zoek zijn.

• In de buurt van Putten denk ik aan vriendin O., die ik ken van de post-HBO opleiding en eigenlijk in Utrecht woont. Toen wij daar ook nog woonden wipte ze nog wel eens langs voor een drankje, of we gingen uitgebreid voor elkaar koken. Maar ze werkt hier in Putten en ik heb (kort) met haar samengewerkt. Van haar vader heb ik (deels) Sjonnie gekregen. Hij wilde me bedanken met een kado. Het idee was om een schaap kado te geven voor op de boerderij, maar in overleg met mijn man zou het een Shetlander worden. Tijdens de Shetlander zoektocht viel mijn oog op Sjonnie. En zo geschiedde. Dankzij O. heb ik ook 2x de onwijs bijzondere ervaring gehad om deel te nemen aan de Roparun. (Lees hier meer over Stichting Roparun) Mocht je ooit gevraagd worden door een team, voor welke functie dan ook, GA! Het is een onvergetelijke gebeurtenis en een fantastisch doel.
• Bij afslag Amersfoort Vathorst denk ik aan vrienden B. en M. Vriendin B. hoort bij manliefs beste vriend M. M. heeft het bijzondere beroep van onderwaterarcheoloog en verzameld jukeboxen en singletjes. Oh, en hij weet werkelijk alles (of doet alsof), dus noemen we hem doctorandus M. M. kwam op onze bruiloft met een lang gekoesterd stripkladblok, op de basisschool gemaakt door hem en mijn man. Sim en Sam, die met een raket op reis gingen. En B. is toch wel een beetje mijn voorbeeld als moeder (al is zij veel geduldiger en creatiever dan ik). Als ik aan haar denk denk ik aan het kaartje bij hun op de wc "Wat je nooit vergeten moet, Alles, alles, alles komt goed!" en als ik me afvraag of ik het als moeder wel goed doe, denk ik aan de tekst die ze me ooit stuurde "Andere moeders doen ook maar wat".

Pfff, dat je nog niet bent afgehaakt! We naderen Utrecht namelijk, mijn geboortestreek en daar komen vele herinneringen in rap tempo voorbij.

Weet je wat, de volgende keer deel 2!