Babyboom

Zo verkikkerd als de kinderen de eerste tijd waren op de kikkervisjes, de liefde was snel over toen de eieren uit kwamen en we kuikentjes hadden.

Dus de (inmiddels) kikkertjes werden uitgezet in en langs de sloot, want goed mikken is toch nog best lastig wanneer je twee bent.

"Ik benne klaar voor mama!"

Van de 8 eieren kwamen er 5 uit. Dat was nog een klein wonder nadat de hond het broedmachientje van de tafel af had gemept toen ik even niet in huis was. Gebutste eieren, ééntje in een plasje bloed..."Schatjes, ik moet jullie iets vertellen. Zen is heel stout geweest, ik weet niet of het wel goed komt met de kuikens in de eieren."
Gebutst of niet, de meeste eieren kwamen uit, behalve die met dat plasje bloed.
"Mama, komt het nu goed met de kuikentjes?" vroeg het bezorgde mannetje.
"Ja lieverd, toppie uit hun eierdoppie"
"Whahaha, gekke mama! Maar mama.....zijn ze echt oké?" (Hij vertrouwde het toch nog niet)
"Ja lieverd, de kuikentjes die uit het ei komen zijn oké".
"Oh kee"

Meteen de volgende dag gingen de kuikens mee naar de peuterspeelzaal van dochterlief.

Dochterlief houd haar kuiken stevig vast,
terwijl de ene juf ook een kuikentje aan
de andere kindjes laat zien en voelen.

De juffen vonden het ook erg leuk,
ze hadden beiden nog nooit een
kuikentje vast gehouden.

Superschattig, de ukkies met de kuikentjes.
Wel een beetje lastig als je ze weer terug wil, want "Nee, van mij! Ikke vasthouden!" gaat meestal gepaard met stevig dichtgeknepen knuistjes. Maar ook dat overleefden ze.

Weer een dag later gingen de kuikens mee naar het klasje kleuters op school. Netjes in een kringetje zaten ze, vol verwachting naar hun momentje met een kuiken op schoot. Erg leuk was dat! Bijna alle kindjes wilden wel een kuiken vast houden, een paar durfden alleen te aaien en een enkeling hield het bij kijken.
De ouders op het schoolplein wilden natuurlijk ook even gluren, want wat doet die moeder toch met die piepende doos op dat schoolplein?

 

Toen ze 1 week oud waren, werden de kuikens opgehaald door vriendin E.
Voor ze ze op zou komen halen hadden we bedacht dat het leuk zou zijn dat ik ze zou seksen. Welke ik dacht dat hen/haan was zou dan roze/blauwe nagellak krijgen aan het linkerpootje. En E. Zou hetzelfde doen, maar dan aan het rechterpootje. En dan natuurlijk kijken wie het goed had. Zoals wel vaker met leuke ideeën, werd ook dit briljante plan niet uitgevoerd.

Ze had al een hok en warmte lamp gekocht, maar de ren was nog in de maak. Zolang mochten ze regelmatig even in de tuin, achter een geïmproviseerd hekje. En zo zaten haar jongens dan tijdens het toetje ipv kassie, kuiken te kijken.

 Niet lang na de broedmachine-eieren kwamen de "verrassingseieren" ook uit. Gelukkig "maar" 8 van de 14.

 

De ene helft gaf ik aan paarden/kippen vriendin L. met wie ik wel vaker een kippenruil doe en de andere helft die bleef. Het zijn echte verrassingskuikens qua kleurtjes is het een gemêleerd koppeltje.

Ik vermoed dat ik 1 haantje en 3 hennetjes heb gehouden. Van L. hoorde ik dat het er op lijkt dat ik haar 3 haantjes en 1 hennetje heb gegeven. Beetje jammer, want ze had al een hanen overschot. "Gelukkig" ze heeft een buurman die gek is op kippensoep....

En dan de kittens...oh die schattige kittens. Op 11 juni werden ze geboren. Ik vermoedde er 1-2-3-veel en dat klopte.
Na de eerste "worp" waren het er 3 en toen ik even later ging kijken was het aantal verdubbeld. Een nestje van 6!!! Vijf poesjes en één katertje, allemaal een ander kleurtje, zo leuk!
Ik appte mijn man wat foto's, die hij op de zaak liet zien en zo waren we er direct al 3 kwijt.

Begin juli gingen we een kleine 2 weken op vakantie en iedere dag vroeg ons mannetje zich af of de kittens al gegroeid zouden zijn.

Toen we afgelopen donderdag terug kwamen van vakantie, rende zoonlief dan ook naar binnen, en kwam direct weer naar buiten gerend: "Mama!!!!! De babypoesjes LOPEN!!!". En rende weer naar binnen, met zijn zusje lief-nietzolief-lief-stom-lief-nietzolief (het is wat...10 dagen op vakantie) in zijn kielzog.
Inmiddels zijn de kittens 5 weken oud, lopen ze met dat schattige omhoog gestoken staartje en ze doen het super. Niet onder de indruk van de hond, andere kat en kleine kinderen. Ze laten alles met zich doen en oh hoe fijn, ze weten de kattenbak ook al te vinden.

Klaar voor wat schattige foto's? Smelt-waarschuwing!

 

Behalve de 3 die we direct al kwijt waren, heeft ons nichtje het rode katertje uitgekozen en houden we zelf de cyperse "grijze tijger" (Pluisje). Dinsdag komen er mensen via Marktplaats kijken voor de zwart-witte. En dan hebben ze allemaal een lief baasje in het vooruitzicht.

Als laatste baby-nieuws eigenlijk non-baby-nieuws. De eerste twee inseminatie rondes van Abby waren niet succesvol. Vorige week vrijdag was de 3e keer, hopelijk is drie keer scheepsrecht en anders...tja, dan proberen we het volgend jaar weer. Het zou erg leuk zijn, een veulen, maar ik hoef er gelukkig mijn geld niet mee te verdienen.

("Nee, het KOST alleen maar geld" hoor ik mijn man in gedachten al mopperen)