Nadat het de vorige keer (begin deze maand?) zo hard had gewaaid, kon ik het doek van mijn kasje aan de andere kant van het erf ophalen. Het frame was hier en daar losgeschoten, maar stond nog wel. Ik heb het frame toen met kurkentrekker-vormige grondpennen vastgezet en het doek "gezekerd" met spanbanden.
En jawel, het kasje is deze keer keurig op zijn plek gebleven.
Helaas zijn alle potjes (en dus zaailingen + jonge plantjes) wel van de planken afgevallen.
Dus moet ik snel opnieuw gaan zaaien, maar dan zet ik alles wel op de grond.
In de kas stonden:
-tomaten
-komkommers
-peultjes
In de (makkelijke) moestuin staat inmiddels:
- bieslook - stamslabonen - spinazie
- peterselie - rode bietjes - prei
- salie - peultjes
- rozemarijn - rucola sla
- knoflook - radijsjes
Op die ene dag wind na, is het steeds mooier weer.
De boeren hebben het dan over "groeizaam" weer. Op "onze oprit" is het dan ook een drukte van belang. Alle boeren waarvan de akkers aan deze weg grenzen, zijn druk met mest injecteren, ploegen en zaaien of poten.
Helaas voor mij, betekend dit ook dat mijn "rij-bak" dan verdwijnt. Zodra de akkers leeg zijn, rijden we hier namelijk op, niet alleen tijdens veldritjes, maar ook om dressuur te rijden. Dus kan ik weer naar de buitenbak van de buren (3,5km verderop) of naar de binnenbak op de manege. Maar ik overweeg momenteel ook om n stuk weiland op te offeren, zodat ik bij huis kan blijven trainen. Ik ben namelijk ook weer begonnen met lessen. En als stok achter de deur tegen mijn (toch wel) faalangst, heb ik me ook direct opgegeven voor 3 wedstrijden in mei en juni.
Omdat het "outdoor" seizoen weer is begonnen, worden deze wedstrijden op gras gereden, dus hier kan ik dan in de wei mooi voor oefenen.
Maar goed, het groeizame weer, dat is ook te zien aan het gras in de wei.
Onze "oogst" wei is nog snel even gesleept door de buurman. Omdat de paarden hier afgelopen herfst en winter hebben gelopen, moest de mest die erop lag nog verspreidt worden. Daarnaast beschadig je de grasmat met slepen een beetje, waardoor deze weer sterker word, ookal klinkt dat misschien niet logisch.
Helaas zie je in de wei voor het huis toch ook veel onkruid opkomen en om te voorkomen dat dit de overhand krijgt op het gras, heeft de loonwerker ons toegevoegd aan zijn"to-do-lijstje" om te spuiten.
Maar zover is het nog even niet, dus heb ik afgelopen week de wei weer in vier stukken verdeeld en de paarden mochten eindelijk weer wat vers gras eten. Wat waren ze blij! Rustig opbouwen, dus afgelopen week begonnen met 1uur en inmiddels 2uur per dag, want we willen natuurlijk geen koliek of hoefbevangen paarden...
Aaaaah toe baas, nog één hapje gras? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten