Project broedeieren

In mijn bericht Het Kuukhuus schreef ik al dat we broedeieren in de broedmachine hebben liggen.
Dat ziet er zo uit:

Het is echt een mini broedmachine (gekocht bij De Dierenspecialist), waar, zoals je ziet, precies 10 eitjes in passen.
De eieren moeten 2x per dag gedraaid worden, zodat het kuiken mooi in het midden van het ei kan groeien en niet vastkleefd aan de wand.
De temperatuur voor het broeden moet constant tussen de 37,6 en 37,8 graden zijn. In de broedmachine zit een thermometer.
En ook de luchtvochtigheid is belangrijk. Tot de 19e dag moet deze 45-50% zijn. Om de luchtvochtigheid te controleren ligt in de broedmachine een hygrometer.

Zo rond de 10e dag kan je de eieren "schouwen", dat betekend kijken of ze bevrucht zijn en of er dus een kuiken in groeit. Hiervoor bestaan speciale schouwlampen, maar als je een beetje handig bent kan je hier ook zelf wat op verzinnen. En hoe handig moet je zijn om een wc rol op een zaklamp te zetten???
Hieronder zie je een onbevrucht ei.

En dit is een bevrucht ei.

We hebben alle eitjes bekeken en ze lijken allemaal bevrucht te zijn!
Vanaf de 19e dag hoeven de eieren niet meer gedraaid te worden en moet de luchtvochtigheid omhoog naar 60-70%. Ik lees overal dat je dan zelfs de kuikentjes in het ei al kan horen piepen! Rond de 21e dag zouden de kuikentjes uit het ei moeten komen. Hopelijk blijft alles goed gaan en komen er inderdaad 10 kuikentjes uit!

Vandaag hebben we het verblijf voor de kuikentjes alvast klaargemaakt.
De oude hondenbench komt hierbij goed van pas. Zowel om de kuikentjes in te houden als om ze te beschermen tegen grijpgrage kinderhandjes als tegen de hond en de kat.
Zo ziet het verblijf er uit:

En nu maar afwachten, nog één week geduld. Ik hoop dat ik wat foto's of een filmpje kan maken van een kuikentje wat uit het ei komt. Wordt vervolgd!

Winterplaatjes

 

 

 

 

 

 

 

Recept: Kartoffelsalat met komkommer

Moestuin vs Supermarkt

Ingrediënten:
Aardappelen (vastkokend)
Komkommer
Zonnebloemolie
Azijn
Suiker
Maggi
Ui
Paprikapoeder
Peterselie
Zout
Peper

Bereiding:
Aardappelen in de schil koken.
Komkommer schillen en in plakjes schaven, in een kom doen, goed zouten en wachten tot het vocht eruit gelekt is.
Aardappels af laten koelen, schillen en in plakjes snijden.
Olie, azijn, peper en zout toevoegen. Klein schepje suiker en een beetje maggi erbij.
Uitje fijn snijden en met een beetje paprikapoeder toevoegen aan de aardappels.
Komkommerplakjes uitknijpen en door de aardappels mengen.
Tenslotte nog wat fijn gesneden peterselie erbij.


Dit is een recept van mijn Oostenrijkse schoonmoeder

Het leven op een wietplantage ;-)

Zoals ik vertelde in mijn bericht McDonalds voor paarden woonden wij afgelopen zomer op een wietplantage. Ook boeren passen namelijk wisselteelt toe op hun akkers. De afgelopen jaren hebben we uitzicht gehad op velden met aardappels, voederbieten en, het mooiste uitzicht, graan. We hadden het er al eens over gehad, stel dat er maïs op komt....da-hag uitzicht! Maar goed, je woont in het boerenland of niet.

Afgelopen zomer.
Ik ging ons opkomende gras bewonderen, trotse amateur boerin die ik ben.
En toen zag ik gras en grass:

Bleek het land om ons heen ingezaaid met hennep! Bij navraag bleek dat dat gemiddeld zo'n 3-4 meter hoog word. Da-haaag uitzicht!

Hier in de buurt zitten 2 "hennepvezel verwerkende bedrijven".
Hennep wordt gebruikt voor:

• Strooisel; bodembedekking voor dierenhokken
• Vezels; ter afdichting van verbindingen zoals waterleidingen (vroeger)
• Touw; in landbouw en scheepsbouw
• Papier; zoals vloeitjes voor shag
• Textiel; kleding zoals broeken, jassen, truien en sokken
• Canvas; voor zeilen uit de scheepvaart en tenten.

BRON: Wikipedia

McDonalds voor paarden

Aangezien de paarden al het gras opeten, houden we niks over om te maaien en te hooien.
Terwijl de paarden het in de winter moeten doen met alleen kuilhooi. Nu kan je hier in de buurt gemakkelijk aan hooi of kuil komen, maar dat betekend afwachten welke kwaliteit het is.
Gelukkig konden we van de boer die de eigenaar is van het land om ons heen, 1 hectare huren, grenzend aan onze wei. Wat betekende dat we toch kunnen hooien van eigen land!
Ik heb de aardappels die er toen nog op stonden echt de grond uit gekeken! 
Eindelijk was het zover en in maart 2012 werd (voor dag en dauw, maar met mist) de mest geinjecteerd door een loonwerker hier in de buurt:

Ik had me voor de "kleine" wei voor ons huis al een beetje verdiept in de verschillende soorten gras. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar toch is het belangrijk. Een koeienwei is bijvoorbeeld niet zo geschikt voor paarden. Het gras van een koeienwei is vergelijkbaar met de McDonalds voor paarden, eenzijdiger en veel energierijker dan goed is voor een paard. Want een koe moet produceren. Daarnaast plukt de koe het gras met zijn tong ongeveer halverwege de grasspriet af, terwijl het paard een grasspriet bij grond afsnijdt. Een paardenwei moet dus bestaan uit verschillende structuurrijke grassoorten, die niet te snel groeien (lagere energiewaarde) en een sterke graszode vormen. Tot zo ver het lesje "paard en gras" :-)
Ik had een geschikt paardenwei mengsel gevonden, wat door diezelfde loonwerker werd ingezaaid.
Nu klopt het gezegde "Wat je zaait zul je oogsten" NIET wanneer je een week na het zaaien te maken krijgt met enorme stuifwind... De helft van het dure (want zet ergens "paard" voor en het is duur) graszaad was de sloot in gewaaid, zo bleek toen de sprietjes tevoorschijn kwamen.
Dus een deel van de wei moest nog een keer doorgezaaid worden....
Uiteindelijk kwam alles mooi op:

Toen het gras lang genoeg was en de weersvoorspelling geweldig (droog, zon, zuchtje wind) lieten we het gras maaien, werd het 2 dagen achter elkaar geschud en tenslotte op wiersen geharkt:

Vervolgens werden er baaltjes van geperst:

En die baaltjes weer in plastic gewikkeld, zodat het mooie luchtdichte pakjes werden:

Toen de wikkelmachine 's avonds laat het land afreed ben ik als een kind zo blij langs alle pakjes gerend om ze te tellen. Het waren er bijna 80, een goede oogst voor de eerste keer.
Aan het eind van de zomer hebben we nog een keer kunnen hooien en zo hadden we een voorraad waar de paarden de winter wel mee zouden overleven. In mijn naieve optimisme dacht ik zelfs dat we zoveel hadden, dat ik er nog wel een handeltje mee zou kunnen beginnen. Bij nader inzien eten die krengen wel veel zeg!!

p.s. Ja, je ziet het goed, afgelopen zomer woonden wij op een wietplantage. Daarover later meer...

Recept: Pasta met kipfilet, courgette en champignons

Moestuin vs Supermarkt

Ingrediënten:
Pasta
Kipfilet (350gr)
Courgette
Champignons
Monchou
Boursin cuisine
Tomatensaus (1 pakje Tomsaus AH)
Peper
Zout

Bereiding:
Pasta koken.
Kipfilet in stukjes snijden en bakken met wat peper en zout.
De courgette en champignons grof snijden en bij de kipfilet in de pan.
Monchou, boursin cuisine en tomatensaus toevoegen.
Even laten pruttelen en eet smakelijk!


Dit is een recept van vriendin Nicole

Doe-het-zelf projecten in de paardenwei

De schuur die op het erf staat, hangt van ellende bij elkaar, maar heeft tot onze verbazing nog iedere zware storm overleefd. Hij fungeert prima als overkapping voor het kachelhout, opslag plaats voor het voer en alle paarden- en tuinbenodigdheden, maar om mijn dierbare viervoeters hier onder te stallen....dat durf ik niet aan. In de (nog te bouwen) nieuwe schuur komen wel een paar boxen.

Mijn paarden lopen nu dus alle seizoenen, dag en nacht buiten. Sommige mensen vinden dat zielig.
Maar als je bedenkt dat een paardenlijf gemaakt is naar het principe "hapje-stapje" is het zo gek nog niet. Ik heb het land dan ook zo ingericht dat ze de hele dag in beweging kunnen zijn, ideeen hiervoor heb ik opgedaan bij "Het Paddockparadijs".

Rondom de wei loopt een 3m breed pad en de wei zelf is opgedeeld in 4 stukken, zodat ik in het weideseizoen kan rouleren en er daardoor altijd een wei is waar genoeg gras op staat.

Ze hebben een paddock met licht zand, waar ze lekker in kunnen rollen en die ik kan gebruiken om te longeren. De paddock hebben we simpelweg gemaakt door de grond om te laten keren, op 50-80cm diepte zit namelijk al licht zand.

 

Ik heb zelf 2 "slowfeeders" gemaakt, waar ze hun ruwvoer (kuilhooi) in krijgen. De slowfeeder is gemaakt van een vierkante kunststof palletbak met een stalen frame (gemaakt van cv buis) erin waarover een stevig net (verkrijgbaar bij Huck) gespannen is. Dit zorgt ervoor dat ze de sprietjes onder het net uit moeten vissen, waardoor ze langzamer eten en minder knoeien.

In de zomer werden de paarden ontzettend gepest door dazen (een gemeen stekende paardenvlieg). Hiervoor zijn dazenvallen te koop, voor zo rond de 250euro!!! Behalve dat ik dit belachelijk duur vind, had ik er ook zo mijn twijfels over of zoiets überhaupt wel zou werken. Dus na wat zoeken naar voorbeelden op google, heb ik er zelf maar één gemaakt van een zwart gespoten skippybal, hoepel, klamboestof en lege frisdrankfles. Kosten: 20 euro. Kijk, daar word ik dus blij van. En het was nog leuker toen de dazenval ook nog eens echt bleek te werken!

Een schuilstal kopen is schreeuwend duur. Daarnaast is het in vaak niet toegestaan om iets te bouwen in een weiland. Je kan daar aan ontkomen door er wielen onder te zetten, want dan is het verplaatsbaar en dat is dan vaak wel weer toegstaan.
We hebben het er maar op gegokt dat er niemand moeilijk gaat doen en hebben zelf een schuilstal gebouwd. Via Marktplaats een open carport gekocht, er 3 wanden op getimmerd met als onderrand stoeprandbanden. De wanden zijn in de carboleum gezet (ter bescherming tegen de elementen en knagende paardentanden), superspul, maar niet meer verkrijgbaar in Nederland (wel in België).

 

Een schuilstal dus, want ik dacht dat ze dan lekker konden schuilen voor de regen, wind en sneeuw. Klinkt goed in theorie...
In de praktijk.... Regen of wind? Kont in die richting parkeren en niks meer aan doen.
Een koude oostenwind? Dan gaan ze in de luwte achter de schuilstal staan.
Waar de schuilstal echter ideaal voor is, is om uit het zicht van iedereen, in absolute privacy, wat mest achter te laten. Letterlijk stank voor dank dus!

Recept: HUGO, prosecco met vlierbloesemsiroop en munt

Ingrediënten:
Prosecco (150ml)
Spa rood (100ml)
Vlierbloesemsiroop (2cl)
Verse munt (3 blaadjes)
Citroen (1 schijfje)
IJsblokjes

Opmerkingen:
De vlierbloesemsiroop is te koop bij de betere natuur- of reform winkel, maar ook bij IKEA.


Dit recept is van oom en tante München

Recept: Bastognekoekjes-monchoutaart met aardbeien

Ingrediënten:
Verse aardbeien
Monchou (200gr)
Bastognekoeken (1 pak)
Roomboter (100gr)
Slagroom (250ml)
Vanillesuiker (3 zakjes)

Bereidingswijze:
Verkruimel de koekjes terwijl je ondertussen de boter in een pannetje laat smelten.
Meng de koekkruimels door de gesmolten boter en schep het in een bakblik, goed over de bodem verspreiden en aandrukken.
Slagroom kloppen met de vanillesuiker en tenslotte de monchou er door kloppen.
Monchou mengsel op de koekjesbodem scheppen.
Aardbeien in plakjes snijden en op het monchou mengsel leggen, licht aandrukken en poedersuiker erover.
Minimaal 1 uur in de koelkast.


Dit is een recept van vriendin Audrey

Recept: Aardappeltjes uit de oven met rozemarijn

Ingrediënten:
Aardappelen (schoongeboend en in partjes gesneden)
Verse rozemarijn
Knoflook (3 teentjes)
Olijfolie
Zout
Peper

Bereidingswijze:
Verwarm de oven voor op 220 graden.
Boen de aardappels schoon en snijd ze in partjes. Kook ze kort en laat ze hierna even uitwasemen.
Houd het takje rozemarijn even onder de hete kraan, haal de blaadjes eraf en kneus deze.
Plet de knoflookteentjes met de platte kant van een groot keukenmes.
Smeer een ovenschotel in met olijfolie.
Doe de knoflookteentjes, aardappelpartjes en rozemarijn in de ovenschotel.
Peper en zout erover en alles even door elkaar schudden.
20 minuten in de oven,  regelmatig even omscheppen.


Dit is een recept van Jamie Oliver, uit zijn boek "Koken met Jamie"

Recept: Ravioli met salie-knoflook-botersaus

Ingrediënten:
Verse ravioli
Verse salie (grof gesneden)
Knoflook (fijn gesneden)
Roomboter
Parmezaanse kaas (geraspt)

Bereidingswijze:
Zet de pan met ravioli op het vuur.
Smelt de roomboter, voeg de knoflook en salie toe en laat dit kort pruttelen.
Schep de ravioli op een bord en schenk hier de botersaus over.
Maak het geheel af met een beetje Parmezaanse kaas.


Dit is een recept van mijn Oostenrijkse schoonmoeder.

De voortdurende winter

Als je op een boerderij woont is er altijd genoeg te doen. Ik keek er na mijn laatste zwangerschap dan ook naar uit om weer buiten aan de slag te kunnen. Eindelijk weer paardrijden, in de moestuin werken, nieuwe plannen uitvoeren in de tuin en het bedenken van doe-het-zelf projectjes. Maar man, wat duurt die winter lang zeg!!!

Ik heb met tussenpozen (door vorst en sneeuw) wel weer een paar keer op mijn paard kunnen zitten, maar echt doelgericht trainen lukt niet met al die onderbrekingen.

Voor de moestuin heb ik een foliekas gekocht én in elkaar gezet.

Ook heb ik een nieuwe constructie gemaakt voor de klimmende gewassen zoals peultjes, stamslabonen, komkommer en tomaten.  In de gang staan een heleboel potjes met voorgezaaid spul in kweekkasjes te wachten tot het de grond in kan, want die is nog bevroren.

Ik ben begonnen met het maken van een nieuw groter kippenhok, maar met bevroren vingers wordt het toch wat lastiger om hier aan verder te werken.

Kortom ik kijk uit naar de lente!
Dus dan maar een paar recepten van gerechten die wij maken van hetgeen we zoal uit de moestuin halen. Ik weet niet hoe ik binnen deze blog een apart onderwerp open met alleen maar recepten...
Tips zijn welkom!! Recepten uiteraard ook!

Goeie shit!

Als je 4 paarden in de wei hebt staan, wordt er dagelijks flink wat mest geproduceerd.
Om de paddock netjes te houden en te zorgen dat de paarden de hele wei netjes afgrazen, verwijder ik bijna dagelijks de mest. De mest verzamel ik in een hoek van het land en deze wordt in het najaar weer verspreid over de hectare wei die we erbij huren. Van deze wei halen we ons eigen kuilhooi.
Maar een mesthoop is nooit zo'n mooi gezicht.
Toen ik dan ook een plek zocht om pompoenen en kalebassen te zaaien, dacht ik aan de mesthoop.
Pompoenen hebben nou eenmaal veel mest nodig en hopelijk zouden ze zo de mesthoop een beetje "opeten" en aan het zicht onttrekken, want pompoenen nemen ook veel ruimte in beslag. Ik heb de pitten gewoon her en der in de mesthoop gedrukt en al snel kwam er wat groen op de mesthoop.

En het groeien ging ook goed!

Uiteindelijk hebben we 3 kruiwagens kunnen oogsten!

Van de winter zijn de restanten doodgevroren en eind februari is de mest over het land uitgereden. En nu maar hopen dat er geen goede zaden meer rondzwierven in de mesthoop, anders hebben we straks pompoenen kuilhooi.

Het "Kuukhuus"

Vroeger, toen ik klein was, moest ik me altijd inlezen voor ik een huisdier mocht, zodat ik wist waar ik aan begon en welke verzorging dat dier nodig had. Maar hoe goed ik me ook inlas over honden en paarden, mijn ouders grens lag toch echt bij een konijn en een cavia.

Op het erf van een boerderij horen kippen rond te scharrelen. En de verse eitjes zijn natuurlijk ook veel lekkerderder dan die je in de winkel koopt.
Dus na me goed te hebben ingelezen, heb ik bij DierEnVerblijf een kippennachthok met ren aangeschaft en  4 "vrije-uitloop" kippen gered van de soep.
We noemden ze Bep, Truus, Mien en Sien.
Ik was gewaarschuwd voor vossen, dus de ren was ook op de bodem bedekt met gaas. Waar niet veel voor word gewaarschuwd zijn roofvogels. En zo kwamen Bep en later ook Truus aan hun eind. Toen kreeg ik van een vriendin een prachtige haan, Henk.

Henk beschermde zijn chickies goed, tot de herfst begon en de roofvogels meer risico's namen om wat te eten te scoren. Zo werd Henk viervoudig weduwnaar en hadden we geen kippen of verse eitjes meer. Gelukkig hebben we weer 2 kippen van de soep kunnen redden en kreeg ik van dezelfde vriendin als van wie we Henk hadden gekregen ook nog 2 hennetjes. Het hele harem hebben we de rest van de herfst en de maar voortdurende winter binnen gehouden. Dat wil zeggen dat ze zich vrij konden bewegen in het nachthok met ren en het afgezette stuk tuin van 9m2.
We hoopten natuurlijk dat Henk ook voor wat kuikentjes zou gaan zorgen. Helaas was Henk toen hij opgroeide niet haantje de voorste. Hij mocht alleen toekijken hoe een andere haan de kippen besprong. Hij weet dus wel de theorie, maar voert het in de praktijk (nog) niet uit.

Dus heb ik 2 weken geleden, na me weer uitvoerig te hebben ingelezen, een kleine broedmachine voor 10 eitjes gekocht. 

Via Marktplaats heb ik 10 broedeieren gekocht voor totaal 5 euro. 
5x Wyandotte zwart-zilver gezoomd en 5x het Groninger meeuwtje. 
De eitjes zitten nu een week in de broedmachine. Na 10 dagen kunnen de eitjes geschouwd worden of er wat in zit. Na 21 dagen zouden de kuikentjes uit het ei moeten komen, dat is met Pasen. En dan maar hopen dat er niet heel veel haantjes bij zitten. Want ik heb plechtig beloofd dat bij meer dan 2 hanen, ik de overige hanen zal slachten.... Daar ben ik me nu dus voor aan het inlezen. Ik houd mezelf maar voor dat ze tzt inieder geval een beter leven hebben gehad dan menig dier wat geslacht wordt.

Ondertussen ben ik begonnen een groter nachtverblijf te maken naar voorbeeld van een prachtig kippenhok van LuckyLife zodat ik de huidige met ren voor de kuikentjes kan gebruiken.

Het ontstaan van "Zinin"

In 2007 kochten we via Marktplaats een klein afgelegen boerderijtje op een stuk grond van 1hectare.

Of eigenlijk kochten we een paar muren, een dak, een pompinstallatie voor (grond)water en 2 septic tanks. Het erf lag vol bergen met spullen uit de categorie "je weet nooit wanneer je het eens nodig zou kunnen hebben". 

Maar we waren verliefd op de idyllische lokatie en zagen potentie. Alhoewel ik eerlijk moet toegeven dat ik vooral mijn paard (toen was het er nog maar 1) al in de nog aan te leggen wei zag lopen.

Verliefd!!! Logisch toch??

Het was oorspronkelijk de bedoeling hier de weekenden en vakanties door te brengen. 

Ieder weekend en iedere vakantie laadden we de auto vol en reden we vanuit Utrecht naar het noorden, klussen! En iedere keer hadden we er zo'n ZIN IN om te gaan, ookal hadden we nog geen wc, badkamer of keuken. Weinig mensen om ons heen begrepen waarom we dit op onze hals hadden gehaald. En de noordelingen dachten waarschijnlijk: daar heb je weer n paar westerlingen die denken het geluk hier te vinden....met 3 jaar later een bord in de tuin omdat het toch niet zo was als verwacht.

Ik schreef eerder al "oorspronkelijk". Want hoe vaker we op en neer reden, hoe meer het leven in de stad ons tegen ging staan, juist omdat we zagen hoe het leven ook kon zijn. In de stad heb je de files, de drukte, geen parkeerplaats (terwijl je een vermogen betaald voor n parkeervergunning), de mentaliteit, het gebrek aan leefruimte in de breedste zin van het woord. En dus namen we het besluit om te verhuizen. Mede omdat we in 2010 de trotse ouders werden van een zoon, die we niet in de stad wilden laten opgroeien. Helaas hebben we door de financiele crisis ons huis (nog) niet kunnen verkopen, maar gelukkig is het wél gelukt het te verhuren.

Sinds begin 2012 wonen we nu officieel hier, op Boerderij Zinin.

Inmiddels hebben we een wc, badkamer én keuken. En ook de rest van de boerderij is klaar, inclusief de bedstee die we er terug in hebben gebouwd.

Aan de voorkant van de boerderij is de wei aangelegd, met inmiddels 4 paarden.
De beestenboel is nog verder uitgebreid met 4 kippen en Henk, de haan. We hadden in Utrecht al een hond en 2 poezebeesten (waarvan er één vlak voor de verhuizing werd doodgereden). En eind 2012 is ons gezin uitgebreid met een dochter.

Oh, ik vergeet bijna dat we sinds 2012 hier zelfs internet én tv hebben!!!

Hoe vermaak je je nu als stadsmens op een boederij?

Nou, als eerste ben ik natuurlijk druk als moeder met 2 jonge kinderen en het grootste deel van het
huishouden. Met daarnaast de paarden, de fruitboomgaard (vorig jaar al 4 appels en 2 pruimen, jeej!), de moestuin en de rest van de tuin. Ook vind ik het leuk om te doe-het-zelven, zoals de schuilstal (gemaakt van een open carport), de kuilbakken voor de paarden, het nieuwe kippenhok (nog in de maak) en alles waarvan ik denk dat we dat zelf wel kunnen maken.

Over bovenstaande passies zal deze blog dan ook voornamelijk gaan.

UPDATE: Nieuwsgierig hoe het er nu uit ziet? Kijk hier: Zin in een "extreme make-over"?