McDonalds voor paarden

Aangezien de paarden al het gras opeten, houden we niks over om te maaien en te hooien.
Terwijl de paarden het in de winter moeten doen met alleen kuilhooi. Nu kan je hier in de buurt gemakkelijk aan hooi of kuil komen, maar dat betekend afwachten welke kwaliteit het is.
Gelukkig konden we van de boer die de eigenaar is van het land om ons heen, 1 hectare huren, grenzend aan onze wei. Wat betekende dat we toch kunnen hooien van eigen land!
Ik heb de aardappels die er toen nog op stonden echt de grond uit gekeken! 
Eindelijk was het zover en in maart 2012 werd (voor dag en dauw, maar met mist) de mest geinjecteerd door een loonwerker hier in de buurt:

Ik had me voor de "kleine" wei voor ons huis al een beetje verdiept in de verschillende soorten gras. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar toch is het belangrijk. Een koeienwei is bijvoorbeeld niet zo geschikt voor paarden. Het gras van een koeienwei is vergelijkbaar met de McDonalds voor paarden, eenzijdiger en veel energierijker dan goed is voor een paard. Want een koe moet produceren. Daarnaast plukt de koe het gras met zijn tong ongeveer halverwege de grasspriet af, terwijl het paard een grasspriet bij grond afsnijdt. Een paardenwei moet dus bestaan uit verschillende structuurrijke grassoorten, die niet te snel groeien (lagere energiewaarde) en een sterke graszode vormen. Tot zo ver het lesje "paard en gras" :-)
Ik had een geschikt paardenwei mengsel gevonden, wat door diezelfde loonwerker werd ingezaaid.
Nu klopt het gezegde "Wat je zaait zul je oogsten" NIET wanneer je een week na het zaaien te maken krijgt met enorme stuifwind... De helft van het dure (want zet ergens "paard" voor en het is duur) graszaad was de sloot in gewaaid, zo bleek toen de sprietjes tevoorschijn kwamen.
Dus een deel van de wei moest nog een keer doorgezaaid worden....
Uiteindelijk kwam alles mooi op:

Toen het gras lang genoeg was en de weersvoorspelling geweldig (droog, zon, zuchtje wind) lieten we het gras maaien, werd het 2 dagen achter elkaar geschud en tenslotte op wiersen geharkt:

Vervolgens werden er baaltjes van geperst:

En die baaltjes weer in plastic gewikkeld, zodat het mooie luchtdichte pakjes werden:

Toen de wikkelmachine 's avonds laat het land afreed ben ik als een kind zo blij langs alle pakjes gerend om ze te tellen. Het waren er bijna 80, een goede oogst voor de eerste keer.
Aan het eind van de zomer hebben we nog een keer kunnen hooien en zo hadden we een voorraad waar de paarden de winter wel mee zouden overleven. In mijn naieve optimisme dacht ik zelfs dat we zoveel hadden, dat ik er nog wel een handeltje mee zou kunnen beginnen. Bij nader inzien eten die krengen wel veel zeg!!

p.s. Ja, je ziet het goed, afgelopen zomer woonden wij op een wietplantage. Daarover later meer...