dinsdag 19 maart 2013

Doe-het-zelf projecten in de paardenwei

De schuur die op het erf staat, hangt van ellende bij elkaar, maar heeft tot onze verbazing nog iedere zware storm overleefd. Hij fungeert prima als overkapping voor het kachelhout, opslag plaats voor het voer en alle paarden- en tuinbenodigdheden, maar om mijn dierbare viervoeters hier onder te stallen....dat durf ik niet aan. In de (nog te bouwen) nieuwe schuur komen wel een paar boxen.

Mijn paarden lopen nu dus alle seizoenen, dag en nacht buiten. Sommige mensen vinden dat zielig.
Maar als je bedenkt dat een paardenlijf gemaakt is naar het principe "hapje-stapje" is het zo gek nog niet. Ik heb het land dan ook zo ingericht dat ze de hele dag in beweging kunnen zijn, ideeen hiervoor heb ik opgedaan bij "Het Paddockparadijs".

Rondom de wei loopt een 3m breed pad en de wei zelf is opgedeeld in 4 stukken, zodat ik in het weideseizoen kan rouleren en er daardoor altijd een wei is waar genoeg gras op staat.

Ze hebben een paddock met licht zand, waar ze lekker in kunnen rollen en die ik kan gebruiken om te longeren. De paddock hebben we simpelweg gemaakt door de grond om te laten keren, op 50-80cm diepte zit namelijk al licht zand.

 
Ik heb zelf 2 "slowfeeders" gemaakt, waar ze hun ruwvoer (kuilhooi) in krijgen. De slowfeeder is gemaakt van een vierkante kunststof palletbak met een stalen frame (gemaakt van cv buis) erin waarover een stevig net (verkrijgbaar bij Huck) gespannen is. Dit zorgt ervoor dat ze de sprietjes onder het net uit moeten vissen, waardoor ze langzamer eten en minder knoeien.


In de zomer werden de paarden ontzettend gepest door dazen (een gemeen stekende paardenvlieg). Hiervoor zijn dazenvallen te koop, voor zo rond de 250euro!!! Behalve dat ik dit belachelijk duur vind, had ik er ook zo mijn twijfels over of zoiets überhaupt wel zou werken. Dus na wat zoeken naar voorbeelden op google, heb ik er zelf maar één gemaakt van een zwart gespoten skippybal, hoepel, klamboestof en lege frisdrankfles. Kosten: 20 euro. Kijk, daar word ik dus blij van. En het was nog leuker toen de dazenval ook nog eens echt bleek te werken!


Een schuilstal kopen is schreeuwend duur. Daarnaast is het in vaak niet toegestaan om iets te bouwen in een weiland. Je kan daar aan ontkomen door er wielen onder te zetten, want dan is het verplaatsbaar en dat is dan vaak wel weer toegstaan.
We hebben het er maar op gegokt dat er niemand moeilijk gaat doen en hebben zelf een schuilstal gebouwd. Via Marktplaats een open carport gekocht, er 3 wanden op getimmerd met als onderrand stoeprandbanden. De wanden zijn in de carboleum gezet (ter bescherming tegen de elementen en knagende paardentanden), superspul, maar niet meer verkrijgbaar in Nederland (wel in België).
 


Een schuilstal dus, want ik dacht dat ze dan lekker konden schuilen voor de regen, wind en sneeuw. Klinkt goed in theorie...
In de praktijk.... Regen of wind? Kont in die richting parkeren en niks meer aan doen.
Een koude oostenwind? Dan gaan ze in de luwte achter de schuilstal staan.
Waar de schuilstal echter ideaal voor is, is om uit het zicht van iedereen, in absolute privacy, wat mest achter te laten. Letterlijk stank voor dank dus!



2 opmerkingen:

  1. Knap dat je het allemaal zo bedenkt en uitvoert hoor! Jullie hebben er echt een mooi boerderij-paleisje van gemaakt.
    En de recepten zijn heerlijk :-). xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel Janneke, ik doe maar wat hoor, soms lukt t, soms niet. Hou de recepten maar in de gaten, er komen er nog veel meer bij!

    BeantwoordenVerwijderen