Gelukkig Nieuw Jaar!

We hadden een pittige tweede helft van december.
De laatste maand van 2015 zat al vol met verjaardagen, afscheidsfeestjes, Kerstvieringen en traditionele uitstapjes, maar het liep nog weer anders.

Een week voor Kerst overleed de 89-jarige Oostenrijkse opa van mijn man. Opa en oma Camper konden op de kinderen passen, de dieren werden verzorgd door onze oude vriend en zo konden wij 3 dagen weg en reden "even" 2x 1200km om bij de begrafenis (en alles daaromheen) te kunnen zijn.

Bijzonder om mee te maken, een begrafenis met Oostenrijkse en Rooms Katholieke gebruiken. Soms ook wel lastig, want hoewel mijn Duits steeds een beetje beter wordt, is Oostenrijks (dialect) toch moeilijk te verstaan.


Gelukkig werden we nu niet allemaal tegelijk ziek met de Kerstdagen, in tegenstelling tot vorig jaar.

De traditie van Kerstavond bij Opa en Oma Utrecht kon nu dan ook gelukkig gewoon door gaan, maar deze keer zonder telefoontje naar Vati om hem "Fröhe Weihnachten" te wensen.

 Onze kinderen werden verwend met wat kadootjes onder de boom.

Toen de kinderen naar bed waren en wij gingen fonduen, hadden we leuke gesprekken over vroeger.
Opa Utrecht groeide op in Amsterdam, speelde graag op zijn bas, trad al jong met bandjes op in nachtclubs, terwijl leraren zich afvroegen waarom hij tijdens de les in slaap viel.

Later moest hij in dienst en vervolgens naar Nieuw Guinea. Eenmaal terug uit de jungle, kon hij in de grote drukke stad niet aarden en vertrok naar Zwitserland.
Oma Utrecht groeide op in Oostenrijk, in een dorpse stad. Maar zij wilde wat van de wereld zien en vertrok naar Zwitserland, waar zij de wereldse Amsterdammer ontmoette.

Misschien vertel ik de rest van hun liefdesverhaal ook nog wel eens, het kan zo in een (zwijmel)boek.

Maar Kerstavond hadden we nóg een gespreksonderwerp.
Stel je moet snel je huis uit, je man/vrouw/kinderen en belangrijke papieren zijn veilig, je mag nog 3 dingen kiezen, wat kies je?
Opa Utrecht wist het meteen, zijn bas.
Oma Utrecht wist het in eerste instantie niet, maar de rest van de avond kwam voorwerp na voorwerp erbij, we hadden wel een Top40 kunnen maken (Geintje!).
Op 3 januari 's avonds laat belde oma Utrecht.
Ze had niks mee naar buiten genomen en haar man ook niet!
Gelukkig stonden zij samen veilig buiten, terwijl ze wachtten op de brandweer om de brand in het souterrain te blussen. Hoe anders had dat af kunnen lopen....

Ik zeg proost, op alleen maar goede aflopen dit jaar!


P.s. Morgen weer een wat vrolijker bericht hoor, over "straatsen" enzo.